تصور کنید عینکی دارید که با آن می توانید واقعیت همه چیز را در سطح کوآنتومی (بنیادی ترین حالت انرژی) ببینید. با زدن این عینک شما همه چیز را به صورت ذرات ریز یا همان نقاط کوانتومی معلقی می بینید که با خطوطی نازک و محو به هم متصل شده اند.

مثلا وقتی بال عینک کوانتومی به گوشی تان نگاه می کنید دیگر آن را به شکل گوشی نمی بینید. هم گوشی شما و هم تصاویر درونش صرفا نقطه و خطهایی متصل به همند یا اگر یکی از دوستان شما در حال صحبت کردن است ، هم خودش هم اصواتی که از دهانش خارج می شود هم هوائی که با دم به درون می کشد و بازدمی که به بیرون رها می کند همگی و همگی کیفیت های مختلف از ذرات کوآنتومی هستند که در تراکم های مختلف در هم پیچیده شده اند و به دلیل اینکه به هم متصل اند، مدام روی یکدیگر تاثیر می گذارند و شکل ها و حالت های مختلفی به خود می گیرند.

در فیزیک این اصل وجود دارد که همه چیز در جهان، فرکانس یا انرژی است و در عین حال همه چیز آگاه است. یعنی فرایندی بی نظم و تصادفی ندارد. یعنی این ممکن نیست که درختان سیب بصورت رندوم در هنگام رشد یکی به سمت بالا رشد کند و یکی در خاک  فرو برود یا کج و کوله بشود. همگی روند رشدی خاص یا آگاهانه را طی می کنند که به آن غریزه هم گفته می شود. 

دانشمندان می گویند اگر کره زمین یک سانتیمتر جلوتر یا عقب تر از جایگاه فعلی اش می بود الان کیفیت حیات در سراسر جهان هستی متفاوت می بود. اینها نشانه هایی از فرایند آگاه هستی است. که طبق فرمول یا خط و برنامه ای پیش می رود که در سطوح مختلف اسامی متنوعی هم دارد.

حالا (با همان عینک کوآنتومی/فرکانسی) تصور کنید فرد الف به فرد ب یک سیلی می زند و این فرایند در فرد ب مثلا 30 درصد فرکانس منفی تولید می کند (همه چیز در جهان فرکانس است) یعنی ترکیبی از فرکانس یا نقاط کوانتومی رو یکدیگر اثر می گذارند. هستی آینه است. قانون عمل و عکس العمل تبیین می کند که هر عملی از سوی ارسال کننده فرکانس (مثلا اعمال ما، احساسات یا افکار ما) پاسخی از جانب هستی دارد. پاسخی از جنس همان فرکانس با همان کیفیت. به عبارت دیگر هستی در حال پاسخگوئی به ماست. پاسخ هستی به ارسال کننده فرکانس درست است که به دلیل آگاه بودن آن از همان کیفیت و عادلانه است اما لزوما به همان شکل نیست. یعنی اگر آقای الف به آقای ب یک سیلی زده و 30 درصد فرکانس منفی ایجاد کرده است ، پاسخ هستی به عمل آقای الف لزوما یک سیلی نیست. بلکه آن 30 درصد فرکانس منفی تولید شده است. یعنی اینگونه نیست که جائی دیگر فردی دیگر به بهانه ای دیگر سیلی برابر با همان سیلی به آقای الف بزند (که البته ممکن است این هم بشود چون هدف نهائی خلقت آگاه کردن ماست و ممکن است با عیناً مشابه بودن عکس العمل به آقای الف بگوید که این سیلی در ازای آن سیلی بود. اما لزوماً اینطور نیست. یا به عبارتی دیگر همه این شانس را ندارند که دقیقا همان شکل از برخورد را تجربه کنند.) بلکه ممکن است مثلا در جائی آقای الف با تصادف ماشینش(بسته به روحیات آقای الف) همان میزان فرکانس منفی (سی درصد) در او ایجاد شود. این قانون را اجمالاً کارما می گویند. 

پس کارما لزوما به معنای انجام (عکس العملی) عین آنچه واقع شده در حق ارسال کننده فرکانس (عمل کننده) نیست. چه بسا آقای ب که دستان ضعیف تری دارد اگر بخواهد همان سیلی را در گوش آقای الف مثلا پوست کلف بزند، نتواند آنطور که باید ضربه خورده شده یا همان فرکانس تولید شده را عینا ارسال کند و خب این منجر به عدالت نمی شود. اما استفاده از عینک کوآنتومی و درک مقوله فرکانس فهم این موضوع را برای ما  آسان می کند.

نکته بعدی در باب این موضوع مقوله تایم لاین یا همان خط سیر زمانیست. در نگاه ذهن یا همان فرد در قالب ذهن ما ناگزیر به دیدن بخشی از دوره زمان هستیم که خودمان هم در آن حضور داریم. یعنی نمی توانیم آنچه در ادامه خط سیر زمانی برای هر فرد یا پدیده فرکانسی/کوانتومی اتفاق می افتد را ببینیم.

در مثال قبلی فرد ب نمی تواند بداند که آقای الف بعد از زدن سیلی به او، سوار ماشینش تصادف می کند و همان سی درصد حال بد (فرکانس منفی)در او ایجاد میشود. چون در آن ظرف زمانی یا مکانی حضور ندارد.(برای درک این موضوع ناگزیر به استفاده از کلماتی مانند بد یا منفی هستیم ولی می دانیم که در واع در سطح آگاهی کوانتومی هیچ عنوان بد و خوبی وجود ندارد و صرفا عمل و عکس العمل است)  

درک این پارادایم ذهنی که همه چیز در جهان آگاهی و انرژی (فرکانس) است، نگاه ما را به موضوعاتی مثل عدالت هستی یا همان کارما، تبدیل افکار به اجسام، تاثیر گذاری افکار و احساسات بر جهان، یا حتی قانون جذب رشد می دهد و به نظر من ضرورت استفاده از عینک کوآنتومی را بیش از بیش پر رنگ می کند.

همه چیز بر روی همه چیز موثر است.

دریافت تصویر اول           دریافت تصویر دوم              دریافت تصویر سوم

عشق الهی جاریست.

ادامه مطلب را اینجا بخوانید.